Ulica Poznańska rozciąga się na osi wschód-zachód, pomiędzy placem Przemysława (rynkiem) i placem Stanisława Reszki – dwoma najważniejszymi w mieście. W przeszłości stanowiła główną arterię Buku. Wymieniona jest już w dokumencie z 1510 r. Przebiegał nią ważny szlak handlowy z Niemiec przez Poznań i dalej do Prus Królewskich.
Tą drogą w 1520 r. wyruszył w kierunku katedry poznańskiej orszak pogrzebowy biskupa Jana Lubrańskiego. Niegdyś na jej końcu, w murze obronnym, mieściła się brama, o której wzmianka znajduje się w inwentarzu miasta z 1664 r. Znikła ona z pejzażu miejscowości wraz z fortyfikacjami przed 1793 rokiem. Z historycznych ciekawostek warto odnotować informację o istniejącym przy niej w 1510 r. browarze.
Z zapisków muzealnych dowiadujemy się także o srebrnym skarbie, jaki odkryto w podwórzu jednej z kamienic w dwudziestoleciu międzywojennym.
Obecna zabudowa składająca się z urokliwych, kolorowych, jednopiętrowych kamienic pochodzi z XIX i XX w.
Badania archeologiczne z 2013 r. ujawniły podwójny, drewniany wodociąg z XVII w., biegnący wzdłóż ul. Rzeźnickiej, niedaleko skrzyżowania z ul. Poznańską.